Een aantal jaren geleden werd ik gefotografeerd door de kunstenaar
Rem van den Bosch, in het project ‘A muse a day’,
waarin hij elke dag een naaktportret van een vrouw maakte.
Door onderdeel te mogen zijn van dit project voelde ik wat het deed wanneer je ware essentie gezien wordt.

Werkelijk gezien worden herinnert je aan je eigen heelheid.

Daar werd voor mij een zaadje geplant om de omslag te maken,
van werken als therapeut naar werken als belichter.
De reflectie van je ware schoonheid ontmoeten is vele malen sterker dan eindeloos sleutelen aan de breuken van je persoonlijkheid.
Dat ik het belichten met de Droomtijd ben gaan verweven
was bijna vanzelfsprekend.
Het is de plek waar je de Ziel zo zuiver waar kunt nemen.

Prachtig hè?!
Dat kunst zo kan raken en dat het je tot nieuwe inzichten brengt.
Een buiging voor de kunstenaars, hen die ons de wereld
met andere ogen laten zien.

Dank Rem,
voor hoe je mij met jouw project destijds
dichter bracht bij mijn weg van bezieling.
@Photocredits: Rem van den Bosch
een portret dat hij van mij maakte en inderdaad…
speciaal voor social media(waar ik dit bericht ook geplaatst heb)
tepels en Yoni afgedekt🙄.