“Nee, dat zou ik niet doen!” ,
hoorde ik mezelf resoluut antwoorden.
Mijn vriendin vroeg of ze op haar sollicitatiegesprek
kon benoemen dat ze hoogsensitief is.
Ik schrok van mijn eigen antwoord.
Waarom zei ik hierop eigenlijk nee?
Het hield mij nog dagen bezig.
Was hoogsensitief zijn inderdaad iets
om voor jezelf te houden
of je misschien zelfs voor te schamen?
Met het beantwoorden van die vragen voelde ik
hoe ik nog steeds geloofde
dat het leven niet is ingericht
op mensen die hoogsensitief zijn
en dat ik mij dus wel aanpassen moest.
Een paar weken later streek ik,
in een gestolen uurtje,
neer op een bankje in het park
en rolde daar mijn eigen handleiding uit mijn pen.
Het was tijd om de trouwbelofte
die ik mijzelf ooit deed
nieuw leven in te blazen.
Ditmaal met specifieke aandacht voor
‘de prinses op de erwt’ in mij.
En met de eerste regel werd daarvoor,
simpel maar doeltreffend,
een hernieuwde basis gelegd.
Regel 1.
Ik geef mijn leven vorm vanuit mijzelf
en ben daar trouw aan.
